«نوبت لیلی» از «دارک» الگو نگرفت

به گزارش مجله خبری نگار، به تازگی پخش سریال «نوبت لیلی» به کارگردانی روح‌ا... حجازی به پایان رسیده است. این سریال روایتگر قصه‌ای پررمزوراز بود و جهان‌های موازی موضوع محوری آن به حساب می‌آمد و بازیگرانی، چون پردیس احمدیه، لادن مستوفی، مهران غفوریان، حمید فرخ‌نژاد، مریلا زارعی، گوهر خیراندیش، نادر فلاح و... در آن ایفای نقش می‌کردند. حجازی که پیشتر ساخت فیلم‌هایی، چون «زندگی خصوصی آقا و خانم میم» و «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» را در کارنامه خود دارد، با ساخت «نوبت لیلی» فضایی کاملاً متفاوت با دیگر آثارش را تجربه کرده است. ایلنا گفت‌وگویی از این کارگردان درباره سریال «نوبت لیلی» منتشر کرده که بخش‌هایی از آن را در ادامه می‌خوانید:

فصل دوم سریال «نوبت لیلی» ساخته می‌شود؟

سریال در نقطه‌ای تمام شد که بسیاری از مخاطبان از ما درباره ساخت فصل دوم آن سوال می‌کنند. بخشی از گره‌گشایی‌ها مربوط به فصل دوم است. امیدوارم شرایطی فراهم شود که فصل دوم هم ساخته شود و همان طور که می‌دانید این اتفاق با همکاری و همراهی مخاطب رخ می‌دهد. در همه جای دنیا وقتی مخاطب از سریال استقبال کند تولید آن ادامه دارد. بار‌ها شاهد بودیم سریالی بیگ پروداکشن با کیفیت بالا ساخته شده، اما مورد پسند مخاطب عام نبوده و تولید آن هم متوقف شده است. هر چقدر نگاه مخاطب تازه‌تر شود، تغییر کند و با ریسک سازنده‌ها و پلتفرم همراهی کند امکان ساخت آثار متفاوت هم به راحتی میسر می‌شود. فعلاً مشخص نیست که فصل دوم «نوبت لیلی» ساخته می‌شود یا خیر.

در نقد‌های بسیاری به این نکته اشاره شده که «نوبت لیلی» از سریال «دارک» الگو گرفته است.

ما اصلاً سریال «دارک» را ندیده ایم. زمانی که درگیر یک قصه می‌شوم هیچ فیلم یا سریالی نمی‌بینم و در فرایند نوشتن سعی می‌کنم درنهایت وقتم را با مطالعه سپری کنم. ما مشغول نگارش فیلم نامه «نوبت لیلی» بودیم که زمان زیادی تا کلید زدن سریال باقی نمانده بود و یکی از دوستان پیشنهاد داد سریال «دارک» را ببینیم. ما هم چند قسمت اول این سریال را دیدیم و متوجه شدیم که شباهتی بین این دو اثر وجود ندارد. دلیل مقایسه «نوبت لیلی» با «دارک» قسمت‌های اول آن بود وگرنه با پخش قسمت‌های بعدی دیگر کسی به این شباهت اعتقاد نداشت و در سایت‌ها و رسانه‌ها هم دیگر اشاره‌ای به آن نشد. فارغ از این بحث وقتی از جهان موازی صحبت می‌کنیم، فیلم‌ها و سریال‌های بسیاری با این موضوع ساخته شده‌اند که قطعاً شباهت‌هایی بین آن‌ها وجود دارد.

نشانه‌هایی در «نوبت لیلی» وجود دارد که ممکن بود توسط نهاد ناظر بر محتوا خرافات تعبیر شود یا خشونت آن را هم سانسور کنند. با توجه به این که جزئیات در این سریال اهمیت بالایی دارد، این ریسک را پذیرفتید و به نظر می‌رسد که نهاد ناظر بر محتوا هم با شما همکاری داشته، چطور به این همکاری رسیدید که به سریال لطمه‌ای وارد نشود؟

در ابتدا مجموعه ساترا با ما همکاری کرد، قسمت اول سریال پخش شد، بازخورد‌های خوبی گرفتیم، اما در برخی موارد مخاطبان مطالبی را مطرح کردند که سریال با مشکلاتی مواجه شد، ولی خوشبختانه در جلساتی با مسئولان مربوط توضیحاتی ارائه دادیم که سوءتفاهم‌ها برطرف شد. ساترا به هر حال در فرایند نگارش فیلم نامه بود و ما در صحبتی که با آن‌ها داشتیم، توضیح دادیم که در ادامه سریال شبهات مطرح‌شده حل می‌شود و خوشبختانه این صحبت‌ها نتیجه‌بخش بود و تعامل لازم انجام و سوءتفاهم‌ها برطرف شد، در نهایت سریال با کمترین جرح و تعدیل به پخش رسید. اگر این تعامل وجود نداشت، شاید پخش سریال به طور کل کنار گذاشته می‌شد. من پیشتر به سانسور‌هایی که شده اعتراض کرده‌ام، حتی به حذفیات تله‌فیلمی که ساخته بودم، به شدت اعتراض کردم یا در ماجرای فیلم «زندگی خصوصی آقا و خانم میم» نامه‌ای بلندبالا به وزیر نوشتم و به برخوردی که با فیلمم شد، اعتراض کردم، اما در این باره باید بگویم که خوشبختانه ساترا با ما همکاری کرد و پس از این که سریال در ابتدای راه به مشکل برخورد با گفتگو مسئله حل شد و سریال به پخش رسید.

تجربه «نوبت لیلی» در این باره بسیار مفید بود، اگر تعامل لازم بین سازنده و نهاد ناظر وجود داشته باشد، می‌توان بسیاری از مشکلات و سوءتفاهم‌ها را حل کرد. درباره فیلم «روشن» هم این اتفاق رخ داد، ما با مسئولان مربوط جلسه گذاشتیم و درباره مسائل مطرح‌شده صحبت کردیم. اگر فیلم ساز و مسئولان مربوط به نهاد ناظر با هم در موضعی برابر به گفتگو بنشینند، قطعاً خیلی از مسائل حل خواهد شد و چالشی ایجاد نمی‌شود. پس از صحبت‌هایی که داشتیم در قسمت‌های بعدی این مشکل به وجود نیامد و حذفیات بسیار اندک بود که لطمه‌ای به مجموعه نزد. فیلم «روشن» هم با کمترین حذفی پروانه نمایش گرفت، ولی هم اکنون شرایط برای اکران مساعد نیست.